Terapia wysokościowa

Akrofobia - lęk wysokości

Akrofobia, czyli lęk związany ze zdobywaniem wysokości oraz przebywaniem na wysokości. Może pojawić się także w reakcji na wyobrażenie sobie samego siebie na tarasie wysokiego budynku, na dachu, drabinie itd.

Terapia ekspozycyjna

W terapii zaburzeń lękowych dużą skuteczność mają techniki poznawczo-behawioralne oraz behawioralne, w tym terapia ekspozycyjna.

Istotą techniki ekspozycji jest stopniowe wchodzenie w sytuacje wzbudzające lęk, sprawdzanie, na ile zakładane negatywne konsekwencje, przewidywane w myślach, są prawdziwe oraz powstrzymywanie się od reagowania ucieczką na pojawiający się dyskomfort psychiczny (Cwalina, Stokwisz).

Korzyści z terapii ekspozycyjnej

Bez wsparcia terapią, osoba doświadczająca lęku wysokości reaguje na bodziec unikaniem. Powtarzanie takiej reakcji utrwala nawyk, ale nie rozwiązuje problemu. W ramach terapii z kolei, powtarzalna i zaplanowana ekspozycja, w której pacjent dokonuje konfrontacji ze źródłem lęku pomaga zaprzestać reakcji unikowej, a tym samym minimalizuje lęk.

Stopniowa ekspozycja pozwala przekonać się, że źródło lęku nie jest niczym zagrażającym.

Odpowiednio długie przebywanie w sytuacji, wywołującej lęk uruchamia proces przyzwyczajania się, dzięki któremu reakcja lękowa maleje.

Konfrontacja ze źródłem lęku:

pozytywnie wpływa na poczucie własnej wartości,
wzmacnia sprawczość oraz samoocenę,
polepsza jakość codziennego funkcjonowania

Przebieg terapii

Badanie składa się z dwóch etapów

Etap I

Rozmowa z psychologiem
Kwestionariusz
Zapoznanie z technikami relaksacyjnymi i oddechowymi

Etap I – w VR

Łąka – 3 minuty w symulacji łąki, celem przyzwyczajenia badanego do wirtualnej rzeczywistości oraz pobraniem wyjściowego poziomu reakcji skórno-galwanicznych (GSR)
Winda – zadanie z windą, w którym badany wjeżdża windą bez barierek na wysokość 200 metrów, a następnie przechodził na tej wysokości po wąskiej kładce. Zarówno przed zadaniem, jak i po przejściu kładki ma określić swój aktualny poziom lęku na skali 1-5, gdzie 1 oznaczało stan całkowitego zrelaksowania, a 5 bardzo silne natężenie lęku.
Scenariusz szkoleniowy – losowe zadanie szkoleniowe w scenerii VR; ta część badania ma za zadanie oswoić badanych z mniejszą wysokością w warunkach kontrolowanych, a tym samym pozwolić na desensytyzację i przyzwyczajanie się do wysokości (badany sam reguluje w niej, jak wysoko i szybko chcą poruszać się w wirtualnym środowisku).
Winda
Scenariusz szkoleniowy
Kwestionariusz i rozmowa z psychologiem

Etap II